Beijing en Xi'an

Wow, we hebben weer internet….
Woensdag nog een dag Beijing. Na het ontbijt de spullen gepakt en gezorgd dat deze netjes in de gang stonden om ’s avonds mee te nemen naar de trein naar de volgende bestemming. Bus, metro en taxi gepakt om naar het nieuwe en moderne art district te gaan. We hebben wel iets gevonden wat daar enigszins iets van weg moest hebben al waren het dan maar de supermoderne warenhuizen van Calvin Klein, Gucci etc etc maar van de echte art galery hebben we niets gezien. Per ongeluk belandden we in een soort fabriekshal waar een Chinese markt was. Allerhande rommel maar ook kleding en uiteraard eten was daar te koop. Maar even wederom thee gescoord. De metro gepakt en naar de Tempel van de Hemel afgereisd. Een mega complex met mooie tuinen waar van alles wordt gedaan. Er wordt gezongen, Tai Chi beoefend, groepjes dames die zitten te haken, breien en mannen die een soort back gammon spelen. Ook een paar oude mannen die ter ere van een aantal leiders, in hun ogen, mondharmonica spelen. Ze hebben een zwart wit tekening voor zich staan waarin duidelijk de profielen van Mao, Lenin, Stalin en Tolstoi te zien zijn. De Mao-petjes zijn overal te koop en menige man loopt er ook mee. Er waren de nodige tempels te gezichtigen met allerlei pracht en praal uit de oude tijd. Nog even warm gegeten bij de Chinees op de hoek voor het bedrag van € 4,50 per persoon inclusief drankjes en thee. Om 18.15 afgereisd naar het treinstation van Beijing waar het begin van de nachttrein is naar Xi’an. Proviand is weer ingeslagen. Wat biertjes, water en broodjes voor het ontbijt. Theo heeft wederom de bovenste plaats en ik lig weer in het midden. We delen ons gedeelte met Connie en Peter en nog twee Chineesjes. Door € 2,- te betalen p.p.kunnen we gebruik maken van de eerste klas wachtruimte waardoor we ook 10 minuten eerder de trein inmogen en onze plekken alvast kunnen indelen alvorens de Chinese invasie komt. Je kunt je geen voorstelling maken wat er door deze mensen allemaal wordt meegenomen. In de trein zijn slaap- en gewoon zitgedeelten, maar daar kunnen ook heel veel mensen nog in staan. Ieder plekje in zo’n wagon wordt benut. Een kijkje nemend in zo’n treinstel laat je zien dat de mensen elkaar haast slapend op de been houden doordat ze tegen elkaar aan staan te hangen. Wij hebben dan nog een bed waar je lang uit kunt liggen en je nog enige vorm van bewegingsvrijheid hebt door het gangpad heen en weer te lopen als je naar de toilet moet. Stel je hier niets van voor. Het is een hap lucht nemen voordat je het deurtje in gaat, adem inhouden en zorgen dat je blaas leeg gaat en zo snel mogelijk er weer uit en pas als je de deur achter je hebt dichtgedaan ga je weer ademhalen. Toiletpapier is hier schaars en de rollen die je in je hotel hebt zijn de helft van bij ons. Iedereen van de groep verzamelt om er maar overal van voorzien te zijn. Vanmorgen om 10:30 in Xi’an aangekomen. Het hotel ligt aan de overkant van het station. Onze treinkaartjes moeten voor de lokale Chinezen iets opleveren. Alle mogelijke moeite wordt gedaan om jou dat kaartje afhandig te maken. Men wil het ruilen tegen allerhande anzichtkaarten of kaarten van de omgeving. Een enorm druk plein met allerlei verkopertjes, moeders met hun kind op een kleedje maar ook lieden van het leger die daar op hun gemak een sigaretje zitten te roken, groenteboertjes, eetstalletjes te veel om op te noemen. Het hotel is erg eenvoudig, zeker in vergelijking tot het hotel in Beijing maar het is schoon en we kunnen lekker slapen. Alleen het internet is ver te zoeken. Wifi is er helemaal niet maar ook het kabeltje wat we in Shanghai hebben gebruikt kan hier geen aansluiting vinden. Na het douchen en wat spullen uitpakken hebben we de bus gepakt naar het centrum van de stad. Een stad met 8 miljoen inwoners dus eigenlijk een kleintje als je het vergelijkt met de vorige steden. Heerlijk dumplings gegeten. Gezellig lang tafelen kennen ze hier niet. Het is binnenkomen, zitten en achter elkaar wordt alles geserveerd en dan kras je weer op. De bus weer in en hebben we een fietstocht gemaakt over de oude stadsmuren. De muren zijn een meter of 10 breed en de gehele lengte is ongeveer 14 km. Af en toe even stoppen om naar beneden te kijken en even te genieten van het uitzicht hoort er ook bij. Al met al een ritje van ongeveer 5 kwartier waarna we weer met de bus het idiote verkeer in zijn gegaan. Vooraan boven in een dubbeldekker gezeten..geweldig. Wat een gekrioel van dat verkeer. Naast het hotel zit een klein winkeltje wat allerlei gekoelde drankjes, fruit en wat ander eetbaar spul verkoopt. Heerlijk koud drinken genuttigd en….in slaap gevallen. De vermoeidheid wint het van de hang naar eten dus hebben we heerlijk wat uitgerust en geslapen. Op dit moment onweert en regent het. De temperaturen liggen rond de 30C en de vooruitzichten zijn goed. Nog even onder de pomp en dan verder slapen.
Vanmorgen bijtijds opgestaan en westers ontbeten. Met de bus Xi’an uit op weg naar het terracottaleger. Een heel leger van gebakken klei figuren met allemaal eigen gezichten en aankleding. Er is geen een hetzelfde. Paarden, wagenwielen etc etc. Archeologen zijn ook nog volop bezig daar alles ‘boven water’ te krijgen. Doordat Xi’an de vroegere hoofdstad van China was, was het leger ook in deze omgeving gevestigd. Als je deze stad vergelijkt met de rest die we al hebben gezien vind ik het een beetje armoedig. Uitleggen kan ik het niet en het is ook alleen maar een gevoel maar dat geluid heb ik vanmorgen nog een paar keer gehoord. Het zal er waarschijnlijk ook mee te maken hebben dat we in de stroom naar het treinstation zitten met het hotel. Heel veel in China gebeurt op straat. Kleine kinderen dragen hier ook geen luier. Een ‘normale’ broek met een gat in de naad aan de achterkant en de behoeften worden in de goot gedaan of op het randje bij een boom. Het is een heel normaal straatbeeld. Trouwens voor alle sanitaire voorzieningen is het beter om ze even te inspecteren voor gebruik, alhoewel het begint te wennen. Schoon is hier geen standaart. Ik heb in deze periode pas 2 echt schone toiletten gezien. Een in een restaurant in Beijing en de andere bij de VIP-room op het treinstation van Beijing. Verder is het neuzen dicht en broek op je enkels. Niet te ver op je enkels..dan hangt je broek in de…maak het verhaal af en kleur de plaatjes.
Nadat we even een kleine pauze hadden ingelast vanmiddag zijn we de straat weer op gegaan om een bezoek te brengen aan de Islamitische wijk hier in Xi’an. Wel eerst even over het stationsplein door de menigte en kijken wat er allemaal gebeurt. Daarna het openbaar vervoer in en bij Starbucks koffie gedronken voor de wifi-vitaminen, doch tevergeefs. Doorgelopen naar de genoemde wijk. Je weet niet wat er met je gebeurt. Wat een belevenis. Wederom uitleggen wat en hoe, dat is niet mogelijk. Ook de foto’s zullen lang niet overbrengen hoe het hier voelt en wat en hoe je het beleeft. Je beweegt je ook in de avond tussen de duizenden mensen. Over de hoofden is te lopen en het is uitkijken geblazen met alle brommertjes, fietsen, gemotoriseerde riksja’s echt ongelooflijk. Allerhande etenswaar wordt klaargemaakt op straat van zoet tot zeer spicy. Bij een tentje werden kleine stoompannetjes gevuld met een onbekend goedje. Als het klaar was werden er 3 sateprikkers ingedaan en aan beide kanten werd er iets gesmeerd. Theo en ik waren eigenlijk wel benieuwd hoe dat smaakte en hebben we dus voor het bedrag van € 0.50 zo’n versnapering gekocht. Ontzettend zoet..een kokosachtig iets maar wel lekker. De inktvis wordt hier ook aan een spies geregen net zoals de banaan en de ananas. Heel veel winkeltjes met allerhande noten en andere zoete dingen zoals dadels en geconfijte vruchten. Ogen en oren te kort. Ene lichtzee van alle reclames van alle winkeltjes en horen en zien vergaat je van alle mensen die zich op straat bevinden. Getoeter is hier gewoon en voor een paar scheldende Chinezen draai je je hoofd niet meer om. Het is heel vreemd. Er zijn locals die er alles aan doen om met je op de foto te gaan en je aan te spreken maar er zijn er ook die spugen je zowat op je enkels. Rochelen en spugen is een dagelijkse oefening van de Chinees en af en toe kan je ze net ontwijken. Met Connie en Peter in de stad gegeten bij een lokale eettent op straat. Ik had me voorgenomen dat dus niet te doen maar helaas. Aan de noedels met rundvlees en gepofte knoflook. Erg lekker maar ook erg veel. We zijn al redelijk bedreven in het eten met stokjes dat zelfs pinda’s eten we ermee. Wij als enige blanken tussen de Chinezen in dat restaurantje en ja hoor je wordt door een aantal mensen die voorbij lopen aangesproken of heel lief toegelachen. Je vraagt je af wat ze zullen denken maar ze lachen, je probeert een woord te wisselen en men loopt weer door. De bus weer opgezocht en terug naar het hotel. We hadden een dubbeldekker en er waren nog wat plekjes over boven op de voorste stoelen. Ik durf te zeggen dat ik redelijk met een zo’n ding overweg kan maar wat ik hier zie overtreft werkelijk alles en niemand kijkt verbaasd en leest rustig de smsjes die ze hebben ontvangen. Iedereen leeft hier met zijn/haar telefoon. In Nederland wordt daar wel eens over gemopperd maar dat haalt het niet bij wat we hier zien. Terwijl ik nu achter de computer zit, kan ik ook op het plein kijken voor het station. Het loopt tegen 23.00 en er is nog zoveel volk op de been. Het gaat hier 24/7 echt 24 uur van de dag door. Alles leeft hier, wat een land. Er is hier alleen wel een verschil van mensen met het noorden. De vormen van het gezicht zijn iets anders dan in Beijing en Shanghai. Ik ben benieuwd bij de volgende stop of dat ook zichtbaar is. Zaterdag nog hier in Xi’an en in de avond vliegen wij naar Guylain om vervolgens daar met de bus te worden opgehaald om verder te reizen naar Yangshuo, waar we hopelijk wel weer over internet kunnen beschikken. Wellicht bezoeken we morgen hier nog een museum maar dat is nog niet helemaal zeker.
Nu maar weer even de ogen dicht en de dag nog eens even aan me voorbij laten trekken in de vorm van de foto’s. China is een beleving. Het is een geweldige reis en dat wordt zo ervaren door een ieder van onze groep. Trusten en tot morgen…jullie hebben aardig wat te lezen 